Bazen herkes, kimsedir.
Bazen kimsenin evi yoktur
Bazen herkes evdeyim sanır
Bazıları yalınayak hayata koşar.
Bazıları ardına bakmadan kaçar.
Bazıları, bazen dinlenmek ister
Bazıları da dinlemek.
Kimi dinleyecek birini bulana kadar ömrü biter.
Kimi dinlemekten sıkılır
En sert kalp bile bazen yumuşar.
Bazen yumuşatılır.
Bazen bir çift ela yeter buna
Bazen kömür karası
Bazen ise alakasız bir şarkı.
Kimileri kaybolur sürekli
Kimilerinin ise kaybolacak yeri bile olmaz
Ben yazarken ağlarım
Kimi uykusunda ağlar.
İnsanoğlu değil mi? Hepsi farklı
Ziyanı yok.
Herkes yana yakıla dönecek, çömeldiği o kaldırıma
Hesaplaşana kadar kendiyle aynada.
Kimseler kimsesiz olacak
Kimsesizler kimse
Bazıları biri olacak
Bazıları herkesleşecek.
Herkes kırılan bir aynada, bir gece ansızın, kendiyle göz göze gelecek!
Böyle büyür insan.
Ve böyle de ölür.
Bazen herkes kimse ve herkes kördür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder