Ertelediğin her şey seni bulacak.
İttiğin her şey seni tutacak.
Görmezden geldiğin her şey gölgende duracak.
Karanlık çöktüğünde ve hatta bazen gün doğarken
Yakana yapışacak olan şeyler var.
Hiçbir inkar baş edemez
Hiçbir insan evlat edinemez.
Onlar sana aitler
Yetim bırakamazsın.
Seninse;
Yetim kaldığın sabahların oldu, biliyorum.
Hislerin öksüz gözlerin yaşlı
Ve dünyadan alacağın olmadığı sabahların oldu.
Sabahında mesai yaptığın gecelerini hiçbir kitap yazmadı biliyorum.
Yazmayacaklarını kabullendiğinden karaladın kağıtları.
Kanınla resim yaptın.
Nereden tutacağını bilmediğin her şeyi kopardın, hatta parçaladın.
Aynadakinin yüzüne tükürdün kimi zaman
Kimi zaman aynaları attın sokağa
Süslü mıstık kendini izledi orada.
Sen süslü mıstığı .
İnanmak var mı lügatında, bilmiyorum.
Ama inan bana , inan biliyorum.
Kuytun var mı?
Ya da kara Kutun ?
Vardır.
Ama hangisi olduğu çok önemli biliyor musun ?
Çünkü kara kutunun karanlığı boğar insanı, zaman ilerledikçe.
Kuytun olsun.
Saklan!
İnsan bazen saklamamalı
Saklanmalı
Sessizce.
