22 Ocak 2020 Çarşamba

Bana Benzemeseydi Görmezdim Bile, Belki.

Kıyıya vurmuş eski dökük sandal!
Nereden baksan çirkin,
Nereden baksan boş,
Kullanışsız, kirli.

Kim bilir acaba batırdı mı hiç birini,
Ya da öldürmesine neden oldu mu bir balıkçının balığı.
Ve yine  kim bilir kimleri taşıdı .
Ne ağır yükler ...
Birbirinden farklı kimseler ...
Boyası kaç defa yenilendi,ne kadar cilalandı ?
Gereken değeri gördü mü?
Minnet besledi mi sahibi?
Özgür denizde kaç dalga dövdü onu?
İşi bitene kadar sevildi mi, hor görüldü mü?
Ne oldu?

Kimsenin dikkat etmediği o kıyıda
İnsanlar, yıldızlar ve manzarayı izlerken yok saydı onu.
İçine izmaritleri düştü , orada oturanların.
İçine oturan oldu mu?
Sandalın haline acıyan.
Hikayesini merak eden.
Neden burada olduğunu anlayabilen.

O kimsenin umrunda olmayan pis sandal,
Geceleri sarhoşların kahkahalarını dinledi!
Küfürlerini duydu.
Ağlayanların acısına şahit oldu .
Kolay değildi.

Onu kimse merak etmedi.
Acaba demedi.
Pis dedi.
İşlevsiz dedi.
Eski dedi, çürük dedi.
Yorgun demedi.
Yaşlı demedi.
Hikayesini merak etmedi.


Ben de etmezdim,
Eğer beni dinlediğini anlamasaydım.
Bana benzemeseydi,
Görmezdim bile belki.

Kolay değildi.